Alimenty na dziecko są jednym z najczęstszych tematów, z jakim zmagam się prowadząc sprawy rodzinne. Kwestia ta pojawia się bardzo często, a w sprawach rozwodowych prawie zawsze, gdy tylko w małżeństwie są już dzieci. Kwestia ustalenia obowiązku alimentacyjnego rodzica wobec dziecka jest bardzo prosta.
Zgodnie z art. 133 Kodeksu rodzinnego rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. (link do kodeksu: https://sip.lex.pl/akty-prawne/dzu-dziennik-ustaw/kodeks-rodzinny-i-opiekunczy-16785962/art-133) Jak widać obowiązek rodzica jest tutaj z góry przesądzony, a sytuację umożliwiające zwolnienie się z niego są bardzo rzadkie. Odpowiedź na pytanie, dlaczego wydaje się być najprostsza i w okolicznościach przeważającej większości spraw nie ma tutaj większego pola do dyskusji.
Alimenty na dziecko mogą być natomiast ustalone w różnej wysokości w zależności od wystąpienia różnego rodzaju czynników. Czynniki te są natomiast niezdefiniowane w sposób ścisły np. usprawiedliwione potrzeby dziecka, czy możliwości majątkowe zobowiązanego. W każdej sprawie o alimenty można wskazywać zupełnie inne potrzeby dziecka (za wyjątkiem kilku podstawowych). Również możliwości majątkowe rodziców będą inne.
Tutaj pojawia się problem w zakresie braku akceptacji lub braku zrozumienia zasad, jakimi powinny kierować się sądy przy ustalaniu wysokości świadczenia alimentacyjnego. Nie może, bowiem zejść z pola widzenia, że strony bardzo często potrzeby dziecka zawyżają lub zaniżają. Analogicznie dzieje się także z możliwościami majątkowymi. Dodatkowo sądy bardzo często uzasadniają swoje stanowisko w sposób lakoniczny, co utrudnia zrozumienie wszystkich motywów rozstrzygnięcia. Ponadto bardzo często zdarza się, że czynnik równej stopy życiowej rodzica i dziecka także zostaje w jakiś sposób zachwiany, co skutkuje wywołaniem u jednej ze stron poczucia krzywdy.
Zatem odpowiedź na pytanie, w jaki sposób ustalana jest wysokość alimentów na dziecko jest dużo trudniejsza. Zwłaszcza gdy dokonanym analizy kilku różnych sprawa alimentacyjnych, gdzie z pewnością dostrzeżmy powtarzalność pewnych elementów, ale i występowanie kilku różnic. Z mojego punktu widzenia bardzo częstym przeoczeniem jest np. kwestia możliwości zarobkowych i majątkowych rodzica przy którym dziecko przebywa.
Równie często pomijana jest zasada równej stopa życiowa rodzica i dziecka. Ostatni z przypadków może być szczególnie dolegliwy w sytuacji osoby, która po rozwodzie zostaje obciążona alimentami, a dodatkowo zmuszona jest wyprowadzić się ze dotychczas zajmowanego mieszkania (domu) i wynająć sobie nowego lokum. W takiej sytuacji bardzo często stopa życiowa osoby zobowiązanej ulega znacznej degradacji, a co wydaje się być nader często pomijane. Problem tego rodzaju jest szczególnie widoczny w wydawanych przez sądu postanowieniach zabezpieczających.
Już z powyższych krótkich rozważań widać, że alimenty na dziecko są tylko z pozoru prostą sprawą. Oczywiście spraw jest łatwiejsza z punktu widzenia przedstawiciela ustawowego małoletniego, który o owe alimenty wystąpi. Z punktu widzenia zobowiązanego do alimentów jest troszeczkę trudniej i konieczne jest wykazywanie się szerszą inicjatywą w zakresie czynienia ustaleń dotyczących opisanych powyżej kwestii.
Z tych właśnie względów zachęcam do korzystania z pomocy profesjonalnego pełnomocnika, który w sposób zupełny, rzetelny i racjonalny pomoże przedstawić wszystkie argumenty w celu obrony swoich racji.
Pozdrawiam,
Adwokat Adrian Sylwanowicz
Kancelaria Adwokacka Adwokata Adriana Sylwanowicza, zakres usług: prawo rodzinne: rozwód, alimenty, podział majątku, władza rodzicielska, kontakty z dzieckiem. https://prawnicybialystok.com.pl/zakres-uslug/sprawy-rodzinne/
tel.: 508 215 345